Park Krajobrazowy Międzyrzecza Warty i Widawki został powołany 14 września 1989 roku w celu ochrony niepowtarzalnego krajobrazu związanego z dolinami rzek Warty, Widawki wraz z ich dopływami oraz towarzyszącej tym obszarom szaty roślinnej. Swym zasięgiem obejmuje obszar dziewięciu gmin: Widawy, Konopnicy, Burzenina, Zapolic, Sieradza, Sędziejowic, Ostrówka, Ruśca oraz Zduńskiej Woli.
Główne rzeki Parku, jak sama nazwa wskazuje, to Warta Widawka wraz z dopływami Grabią, Niecieczą i Oleśnicą. Warto podkreślić, że koryta tych rzek wraz z najbliższym otoczeniem mają prawie naturalny charakter lub tylko nieznacznie przekształcony przez człowieka. To właśnie te naturalne doliny rzeczne wraz z zamieszkującym je światem roślin i zwierząt stały się głównym przedmiotem ochrony Parku.
Flora jest tu bardzo zróżnicowana. W Parku występuje bogata roślinność szuwarowa, bagienna i wodna, związana z wodą i wilgotnym, podmokłym terenem. Podziwiać tu można gatunki takie jak: rosiczka okrągłolistna, długolistna, żurawina błotna, bagno zwyczajne. W Parku są także miejsca, gdzie teren wystawiony jest na dużą ekspozycję słoneczną, a na stromych zboczach o podłożu bogatym w węglan wapnia, występują murawy kserotermiczne, z dzwonkiem bolońskim, syberyjskim, głowienką wielkokwiatową i licznymi stanowiskami pierwiosnki lekarskiej, pszeńca różowego, bodziszka łąkowego i czerwonego, dającymi, od wiosny do późnej jesieni, możliwość podziwiania palety barw.
Fauna Parku to przede wszystkim zwierzęta związane z siedliskami łąkowymi i wodnymi. Naturalne doliny rzeczne, a także torfowiska są doskonałą ostoją dla wielu gatunków ptaków. Wśród nich wymienić można: czaple siwe, żurawie, nurogęsi, derkacze, błotniaki stawowe. Teren Parku to również cenne siedlisko występowania płazów. Stwierdzono tutaj obecność 12 z 18 krajowych gatunków tej grupy zwierząt. W rzekach występują dwa chronione gatunki minogów (strumieniowy i ukraiński) oraz wiele gatunków ryb, w tym koza i koza złotawa. Na mokradłach graniczących z lasami, stałym elementem jest widok wygrzewających się zaskrońców. Spośród ssaków zasiedlających teren parku 12 gatunków to nietoperze, m.in. borowiec wielki, nocek Natterera, nocek wąsatek i Brandta, karlik malutki i większy oraz mopek.
Atrakcyjność Parku podnoszą liczne zabytki architektury sakralnej i dworskiej, zabytkowe parki, stanowiska archeologiczne, pradawne osady, a także piece do wypału wapienia. Zabytkiem o znaczeniu krajowym jest murowany późnoromański kościół św. Urszuli i Jedenastu Tysięcy Dziewic w Strońsku z przełomu XII/XIII wieku z cennym półkolistym tympanonem przedstawiającym „Amfisbaenę” - węża lub jaszczura bez kończyn o dwóch głowach - zwierzę z mitologii greckiej.
Na uwagę zasługują także: kościół pobernardyński z klasztorem w Widawie, murowany kościół św. Wojciecha i św. Stanisława w Burzeninie, późnorenesansowy kościół św. Anny w Chojnem, wczesnobarkowy, popauliński kościół św. Rocha w Konopnicy, a także drewniany kościół Zwiastowania Najświętszej Marii Panny z 1770 r. w Rychłocicach. Zabytkowe obiekty rezydencjonalne, które znajdują się między innymi w Konopnicy, Rychłocicach, Witowie, Wielgiem. Zabytki gospodarcze to spichlerze w Rychłocicach i Konopnicy, młyny wodne w Konopnicy i Zborowie, gorzelnia w Rychłocicach oraz piece do polowego wypału wapienia znajdujące się w Brzykowie i Majaczewicach. Dużą wartość naukową mają również stanowiska archeologiczne, których przykładem jest tzw. Zamczysko w Konopnicy.
Dla zachowania najcenniejszych walorów przyrodniczych Parku Krajobrazowego Międzyrzecza Warty i Widawki utworzono na jego terenie cztery rezerwaty: „Korzeń”, „Grabica”, „Winnica”, „Hołda”. Ponadto, utworzono dwa zespoły przyrodniczo-krajobrazowe: Góry Wapienne oraz Dolina Grabi, a także użytki ekologiczne oraz pomniki przyrody, wśród których niemalże wszystkie to okazałe drzewa lub grupy drzew, z wyjątkiem źródła Niechmirów.
W.Pogorzelska
